سید ناصر حسینی پور "نویسنده کتاب پایی که جا ماند" :
حق با «پسر شهید مطهری» بود
در «مسابقه دو»ی دروغ ما بازنده ایم
«پایی» که در میدان مین نمی لرزید
در«زمین آنها» می لغزد
تمام دارایی ما یک «پراید» است
هیچ «پول»داری ستادهایمان را نمی خرد
امروز از «شوتاور» پیام داده اند: «پول کپی» نداریم
«هاجر نویدی» در «قلعه رییسی» نگران ماست
« منوچهر اسماعیلی لیوسی » خودش را رسانده است دزفول رای دهد
جوانان «حلب» تقاضای شناسنامه ایرانی کرده اند
«بحرینی» ها کشتی اجاره کرده اند بیایند به کمک ما
شنیده اند از صدا و سیمای ما گفته شده:
«به شرطی یک ریال می دهیم که یک ریال سود کنیم»
«آرمیتا» نگران است
تقاضا داده است سنش را در شناسنامه اش بزرگتر بنویسند
«یزدان» تفنگش را فروخته است بیاید تهران
حضرت حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای دکتر تکنوکرات!
آیا در تبلتت تصویری از «احمدی روشن» هست
اگر جرات داشتید با او مسابقه می دادید
او در هر زمینی برنده است
«کلید»تان را هم امتحان کرده ایم
کلید شما قفل خانه هیچ «مستضعف»ی را باز نمی کند
کلید شما به درد قفلهای سوریه و بحرین هم نمی خورد
کلید شما فقط قفل های «کاخ سفید» را باز می کند
البته نگران نباشید
«اشتون» برای شما «ستاد مردمی» زده است؛ در قلب اروپا
«گوگوش» مسوول کمیته بانوان ستادتان شده
نگران «مجید شهریاری» هم نباشید
«خون» اش را شهرداری تهران در گوشه خیابان به خوبی شسته
شما همچنان به «دیپلمات» بودنتان افتخار کنید
ما هم به «انقلابی» بودنمان
و اینکه
روی «پای مصنوعی» مان نوشته شده
«ساخت ایران»!
راستی!
مسابقه با شما را نمی دانم
اما فکرش را بکنید
چه لذتی دارد یک «پدر» با «پسر»ش در یک پارک «مسابقه دو» بگذارد
